Vicky Francken
‘Op het moment dat ik niet meer in die rivier lig, zal die rivier er nog steeds zijn en stroomt het water nog steeds naar de zee. Dat hoef ik dan niet meer mee te maken en dat is ok. Ik vind het wel goed dat we maar een korte flits van de eeuwigheid meemaken, dat is genoeg.’
Jarenlang werd Vicky Francken (1989) geroemd als aanstormend talent, maar sinds het verschijnen van haar debuutbundel Röntgenfotomodel in 2017 kan het woord ‘aanstormend’ gerust achterwege worden gelaten. Voor haar debuut ontving ze de C. Buddingh’-prijs 2017. Francken studeerde Frans en vertaalwetenschap aan de Universiteit van Utrecht.
Op achttienjarige leeftijd maakte ze haar debuut in Hollands Maandblad, wat haar de Hollands Maandblad Schrijversbeurs voor Poëzie opleverde.
Ze publiceerde in De Revisor en Tirade, en in 2019 schreef ze het crU-Poëzieweekgeschenk Blauw is tweekleurig.
In Röntgenfotomodel neemt Francken je mee in haar onderzoek naar de mens en de taal die hij bezigt. Haar gedichten eindigen veelal met een vraag of een stelling waar je als lezer een antwoord op hoopt te vinden en je in vast wil bijten. Voor deze bundel ontving Vicky Francken naast de C. Buddingh’-prijs ook de Jo Peters Poëzieprijs.
Op achttienjarige leeftijd maakte ze haar debuut in Hollands Maandblad, wat haar de Hollands Maandblad Schrijversbeurs voor Poëzie opleverde.
Ze publiceerde in De Revisor en Tirade, en in 2019 schreef ze het crU-Poëzieweekgeschenk Blauw is tweekleurig.
In Röntgenfotomodel neemt Francken je mee in haar onderzoek naar de mens en de taal die hij bezigt. Haar gedichten eindigen veelal met een vraag of een stelling waar je als lezer een antwoord op hoopt te vinden en je in vast wil bijten. Voor deze bundel ontving Vicky Francken naast de C. Buddingh’-prijs ook de Jo Peters Poëzieprijs.
(via poetryinternational.nl)
foto: Merlijn Doomernik